آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امامان معصوم(ع) مأمور به ترويج دين تا حد امكان بودند و تكليفي نسبت به جنگ نداشتند و به اين خاطر يك نوع بيعت و پيمان عدم تعرض با حاكمان عصر خود بسته بودند؛ ولى سيره امام مهدي(عج) با سایر امامان فرق مى كند. ایشان به مجرد ظهور دست به مقابله با ظالمان زده و ظلم و بى عدالتى را از جامعه بر می كند و چون هر لحظه احتمال ظهور می رود، نباید بیعتی بر عهده ی ایشان باشد.

كسانى كه با مسئله مهدويّت آشنايى دارند مى دانند كه برنامه حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه) با برنامه ساير امامان تفاوت اساسى دارد. امامان ديگر مأمور بودند كه در ترويج دين تا حد امكان كوشش كنند و مامور به جنگ نبودند و لذا يك نوع بيعت و پيمان عدم تعرض با حاكمان عصر خود بسته بودند؛ ولى سيره امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) با سایر امامان فرق مى كند، ایشان به مجرد ظهور دست به مقابله با ظالمان زده و ظلم و بى عدالتى را از جامعه بر می كند و چون هر لحظه احتمال ظهور می رود، نباید بیعتی بر عهده ی ایشان باشد.
امام صادق(عليه السلام) فرمود: «صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ تَغِيبُ وِلَادَتُهُ عَنْ هَذَا الْخَلْقِ كَيْ لَا يَكُونَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ إِذَا خَرَجَ وَ يُصْلِحُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ»(1)؛ (ولادت صاحب الامر مخفى نگه داشته مى شود تا اینکه هنگام ظهور، پيمان هيچ كس برگردنش نباشد؛ و خداوند امرش را در يك شب اصلاح مى كند).
علاوه بر اين چون ستمكاران در هر لحظه احتمال قيامش را مى دهند لذا منافع خود را در خطر ديده و به پيمان خود با حضرت پایبند نمی مانند.(2)