آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از آنجا که پيامبر(ص) و ائمه(ع) مکرر گفته بودند كه ظلم و ستم به دست امام مهدي‏(عج) برچيده خواهد شد، از اين جهت امام(عج) مورد توجه دو دسته قرار مي گرفت: يكي مظلومين عالم که به قصد اظهار تظلّم و اميد حمايت، به دور او جمع شده تقاضاي نهضت و قيام مي‏ كردند، در حالي که هنوز شرايط قیام فراهم نشده بود. دوم ستمکاران که برای رسيدن به منافع خويش، حاضر بودند تمام مردم را فداي مطامع خود کنند درصدد نابودي حضرت بر مي‏ آمدند.

برخي ممکن است بگويند: چه اشکالي داشت اگر حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه) در بين مردم بود و از وجودش استفاده مي‏ کردند و او نيز در موقع مناسب قيام مي ‏نمود؟
در پاسخ بايد گفت: با عنایت به اینکه پيامبر اکرم(صلی الله عليه وآله) و ائمه اطهار(عليهم السلام) کراراً به مردم گوشزد کرده بودند که دستگاه ظلم و ستم به دست حضرت مهدي‏(عجل الله تعالی فرجه) برچيده خواهد شد. از اين جهت وجود حضرت، مورد توجه دو دسته قرار می گرفت:
الف. مظلومين و ستم‏ديدگان عالم که تعدادشان زياد بود و به قصد اظهار تظلّم و اميد حمايت، به دور وجود امام زمان‏(عجل الله تعالی فرجه) اجتماع مي‏ کردند و از او تقاضاي نهضت و دفاع مي‏ نمودند، در حالي که ممکن بود هنوز شرايط اساسي قیام فراهم نشده باشد.
ب. زورگويان و ستمکاران خونخواري که بر ملّت‏ هاي مظلوم تسلّط يافته و در راه رسيدن به منافع شخصي خويش از هيچ عملي فرو گذار نمي‏ کردند و حاضر بودند که تمام مردم را فداي مطامع شخصي خود کنند. در نتيجه اين گروه چون وجود حضرت را مانع و سدّ راه خود مي‏ ديدند درصدد نابودي ايشان بر مي‏ آمدند.(1)