آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

سفير سوم، ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى است كه در ابتدا، وكيل محمد بن عثمان عَمْري بود و بعد از بحراني شدن وضع مزاجى او، به نيابت امام زمان(عج) برگزيده شد و به مدت 21 سال سفارت آن حضرت را بر عهده گرفت و به مبارزه با انحرافات و ادعاهاى انحرافى سفارت پرداخت تا آنكه در سال 326 هجرى رحلت نمود.

سفير سوم، شيخ جليل القدر ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى است. او در ابتداى امر، وكيل ابى جعفر محمد بن عثمان عَمْري بود كه بر املاك او نظارت داشت، تا آن كه با نص، وصيت به او منتهى شد و هيچ كس در اين امر شك نداشت.(1)
برخى از شيعيان، مالى را براى ابوجعفر عَمري به مقدار چهارصد دينار فرستادند تا به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) برساند ابو جعفر دستور داد تا آن را به حسين بن روح بدهند. او هنگامى كه ترديد و شك آن شخص را به جهت ثابت نشدن سفارتش ديد بار ديگر تاكيد كرد كه اين مبلغ را به حسين بن روح برساند؛ زيرا اين دستور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) است. بعد از آنكه وضع مزاجى ابو جعفر عَمري بحرانى شد جماعتى از بزرگان شيعه از آن جمله ابو على بن همام، ابو عبدالله بن محمد كاتب، ابو عبدالله باقطانى، ابو سهل اسماعيل بن على نوبختى، ابو عبدالله بن وجناء و ديگر بزرگان بر او وارد شدند و عرض كردند كه: اگر بر شما اتفاقى افتاد چه كسى جانشين شما خواهد بود؟ ابو جعفر عَمري فرمود: اين ابوالقاسم حسين بن روح قائم مقام من و سفير بين شما و صاحب امر(عجل الله تعالی فرجه) است. او وكيل و ثقه و امين است پس در امورتان به او مراجعه نموده و در امور مهم بر او اعتماد نماييد؛ زيرا من به اين مطلب امر شده ام تا بر شما ابلاغ نمايم.(2)
ابوجعفر بن احمد متيل مى گويد: «هنگام وفات محمد بن عثمان عَمري، من بالاى سر او نشسته بودم و از او سؤال مى كردم و حسين بن روح نيز بر پايين پاى او قرار داشت. محمد بن عثمان روى به من نموده و فرمود: من امر شدم تا بر ابى القاسم بن روح وصيت كنم. من با شنيدن اين خبر از جاى خود بلند شده، حسين بن على روح را به جاى خود بر بالاى سر محمد بن عثمان قرار دادم».(3)
جهت اين تاكيدات از ناحيه محمد بن عثمان بر وصايت حسين بن روح اين بود كه او چندان جايگاه ويژه اى در بين شيعيان به جهت ارتباط با امامان(عليهم السلام) نداشته است، اگر چه از نزديكان خاص محمد بن عثمان بوده است و دلیل سفارت دادن به او به جهت اخلاص و فداكارى او بوده است. وى بعد از وفات ابو جعفر عمري به مدت 21 سال سفارت را بر عهده داشت. اولين نامه اى را كه از حضرت دريافت كرد مشتمل بر درود فراوان از جانب آن حضرت بر او بود.(4) از آن زمان به وظيفه خود مشغول شد و روش او التزام به تقيه شديد و مضاعف بود، به حيثى كه اظهار اعتقاد به مذهب اهل سنت مى نمود تا از اين طريق بتواند به وظايف خود عمل كند. او در ايام سفارتش شديداً با انحرافات و ادعاهاى انحرافى سفارت مبارزه مى نمود تا آنكه در سال 326 هجرى رحلت نمود.(5)