آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«مهریه» سنتی است کهن که مرد در هنگام ازدواج، مالی را برای زن یا پدر زن خویش قائل می شده، حال آیا «مهریه» یادگار عهدی است که زن مملوک مرد بوده؟ و یا اینکه آیا بر اساس تساوی حقوق انسان ها، لازم است «مهریه» ملغی گردد؟ در پاسخ گفته می شود: «مهریه» نتیجه تدبیر ماهرانه ای است که در متن خلقت و برای تعدیل روابط زن و مرد و پیوند آنها به کار رفته و اسلام آن را امضا کرده است. زیرا در متن خلقت، نقش هر مرد و زن در مسأله عشق، مغایر دیگری است، زن مظهر جمال و بی نیازی است، اما نیاز و طلب عشق در مرد قرار دارد.

یکی از سنن بسیار کهن در روابط خانوادگی بشری این است که مرد هنگام ازدواج برای زن «مهر» قائل می شده؛ یعنی چیزی از مال خود را به زن یا پدر زن خویش می داده است. این سنت چیست؟ آیا این عمل یادگار عهدهایی است که زن مملوک مرد بوده است؟ آیا مقتضای عدالت و تساوی حقوق انسان ها و کرامت زن در این زمان آن است که «مهریه» ملغی گردد و ازدواج ها بدون مهر صورت گیرد؟ پاسخ: حقیقت این است که «مهر» نتیجه تدبیر ماهرانه ای است که در متن خلقت و آفرینش برای تعدیل روابط زن و مرد و پیوند آن ها به یکدیگر به کار رفته و اسلام آن را امضا کرده است.

«مهر» از آنجا پدید آمده که در متن خلقت، نقش هر زن و مرد در مسأله عشق، مغایر نقش دیگری است. نوع احساسات زن و مرد نسبت به یکدیگر یک جور نیست. قانون خلقت، جمال و غرور و بی نیازی را در جانب زن، و نیازمندی و طلب و عشق را در جانب مرد قرار داده است، و ضعف زن در مقابل نیرومندی بدنی مرد به همین وسیله تعدیل شده است و همین جهت موجب شده که همواره مرد از زن خواستگاری می کرده است.(1)