پاسخ اجمالی:
برخى گمان كرده اند كه باور داشتن به «ولايت تكوينى» امام با عقيده به «توحيد افعالى» سازگارى ندارد؛ در حالی که امورى كه امام(ع) تصرف تكوينى مى كند، اراده و مشيت الهى بر آن تعلق گرفته است.
پاسخ تفصیلی:
برخى گمان كرده اند كه «ولايت تكوينى» امام(عليه السلام) به معناى تفويض امر عالم به شخص امام(عليه السلام) است كه با عقيده به «توحيد افعالى» سازگارى ندارد و قرآن نيز يهود را به جهت اين عقيده شديداً مورد سرزنش قرار داده است.(1)
براى جمع بين اعتقاد به «توحيد افعالى» و اينكه در عالم وجود هيچ كارى بدون اراده و مشيت خداوند انجام نمى گيرد و اعتقاد به ولايت تكوينى امام بايد گفت: اولاً: هرگز تمام امور عالم به امام واگذار نشده است. ثانياً: در آن امورى نيز كه امام تصرف تكوينى مى كند همانند ساير امور، اراده و مشيت خاص الهى نيز بر آن تعلق گرفته است.(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.