آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«ارتداد» در لغت به معنی بازگشتن و رجوع به آن راهی است که از آن آمده است. از این رو در کتاب معجم مقاییس اللغه آمده: «راء و دالّ اصل واحدی که دلالت بر رجوع به چیزی دارد... مرتدّ را مرتد می گویند؛ زیرا خودش را به کفر برگردانده است». همچنین راغب اصفهانی می نویسد: «ردّ به معنی بازگرداندن چیزی است به ذاتش، یا به حالتی از احوالش...، و ارتداد و ردّه به معنای بازگشت به آن راهی است که از آن آمده است، ولی ردّه اختصاص به رجوع به کفر دارد و ارتداد در کفر و غیر کفر هر دو به کار می رود».

در «معجم مقاییس اللغه» آمده است: «راء و دالّ اصل واحدی که دلالت بر رجوع کردن چیزی دارد... مرتدّ را مرتد می گویند؛ زیرا خودش را به کفر برگردانده است».(1)

همچنین «راغب اصفهانی» می نویسد: «ردّ به معنای بازگرداندن چیزی است به ذاتش، یا به حالتی از احوالش... از موارد ردّ به ذات این قول خداوند است: (وَلَوْ رُدّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ)(2) و از موارد ردّ به حالت دیگر، این قول خداوند است: (یرُدُّوکُمْ عَلی أَعْقابِکُمْ)(3) و ارتداد و ردّه به معنای بازگشت به آن راهی است که از آن آمده است، ولی ردّه اختصاص به رجوع به کفر دارد و ارتداد در کفر و غیر کفر هر دو به کار می رود».(4)،(5)