«مساحقه» يعنى همجنس گرايى زنان و در اسلام حدّ شديدى دارد که مطابق مشهور صد تازيانه است، و فرقى ميان محصنه و غير محصنه نيست. در قرآن مجيد صريحاً مطلبى در اين باره ديده نمى شود، ولى بعضى از مفسّران آيه 15 سوره «نساء» را مربوط به «مساحقه» مى دانند؛ ولى غالب مفسّران اين آيه را درباره زنا مى دانند و قرائن موجود در اين آيه و آيه بعد نيز همين معنى را تأييد مى كند.

حاكم اسلام، شخص لواط كننده را به يكى از طرق زير مجازات می كند: كشتن، سنگباران كردن، پرتاب از بلندى به طورى كه استخوان هاى او را در هم بشكند و سوزاندن؛ اما نسبت به مفعول به شرط اين كه عاقل و بالغ و مختار باشد كشته مى شود و اگر نابالغ باشد تعزير مى شود. راه اثبات لواط مانند راه اثبات زناست. در مورد مساحقه نيز راه اثبات همان است و حد آن اين است كه هر كدام از فاعل و مفعول را يك صد تازيانه بزنند. حدّ «قَوّاد»؛ (كسى كه واسطه ارتباط نامشروع بين دو نفر مي شود) هفتاد و پنج تازيانه، تراشيدن سر، گرداندن در شهر و تبعيد است.