پاسخ اجمالی:
تعبير «كبيره» دليل بر عظمت «گناه» است و هر گناهى كه يكى از شرائط زير را داشته باشد كبيره محسوب مى‌شود: گناهانى كه خداوند وعده عذاب درباره آن داده است، گناهانى كه در نظر اهل شرع و لسانِ روايات با عظمت ياد شده، گناهانى كه در منابع شرعى بزرگتر از گناهى شمرده شده كه جزء كبائر است و بالاخره گناهانى كه در روايات معتبر تصريح به كبيره بودن آنها شده است.
پاسخ تفصیلی:
در مورد گناهان كبيره كه در چند آيه قرآن به آن اشاره شده(1) مفسران از يكسو و فقهاء و محدثان از سوى ديگر سخن بسيار گفته‌اند. بعضى همه گناهان را كبيره مى‌دانند، چون در برابر خداوندِ بزرگ، هر گناهى بزرگ است. در حالى كه بعضى ديگر «كبيره» و «صغيره» را امر نسبى تلقى كرده و هر گناهى را نسبت به گناه مهمتر صغيره مى‌دانند و نسبت به گناه كوچكتر كبيره. جمعى نيز معيار در كبيره بودن را وعده عذاب الهى نسبت به آن در متن قرآن دانسته‌اند. گاه نيز گفته شده كه «گناه كبيره» هر گناهى است كه حد شرعى در مورد آن جارى مى‌گردد. ولى از همه بهتر اينكه گفته شود با توجه به اينكه تعبير به «كبيره» دليل بر عظمت گناه است هر گناهى كه يكى از شرائط زير را داشته باشد كبيره محسوب مى‌شود:
الف: گناهانى كه خداوند وعده عذاب درباره آنها داده است.
ب: گناهانى كه در نظر اهل شرع و لسانِ روايات باعظمت ياد شده.
ج: گناهانى كه در منابع شرعى بزرگتر از گناهى شمرده شده كه جزء كبائر است.
د: گناهانى كه در روايات معتبر تصريح به كبيره بودن آنها شده است.
در روايات اسلامى تعداد كبائر مختلف ذكر شده، در بعضى تعداد آنها هفت گناه (قتل نفس، عقوق والدين، رباخوارى، بازگشت به دارالكفر بعد از هجرت، نسبت زنا دادن به زنان پاكدامن، خوردن مال يتيم و فرار از جهاد)(2) و در بعضى ديگر تعداد آن هفت گناه شمرده شده با اين تفاوت كه بجاى عقوق والدين «كُلَّمَا اَوْجَبَ اللهُ عَلَيْهِ النّارَ»؛ (آنچه خداوند دوزخ را براى آن واجب كرده) ذكر شده است. در بعضى ديگر تعداد آنها ده گناه، در بعضى نوزده گناه و در بعضى تعداد بسيار بيشترى ديده مى‌شود.(3) اين تفاوت در شمارش تعداد كبائر به خاطر آن است كه همه گناهان كبيره نيز يكسان نيست؛ بلكه بعضى از اهميت بيشترى برخوردارند و به تعبير ديگر «اكبر الكبائر» است، بنابراين تضادى در ميان آنها وجود ندارد.(4)،(5)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.