پاسخ اجمالی:
علت عقب ماندگى مسلمين يا بخاطر فراموش كردن جهاد است و يا به خاطر آلوده شدن نيت هاست. جهاد در صحنههاى علمى، فرهنگى، سياسى، اقتصادى و نظامى فراموش شده است. عواملي چون حُبّ نفس، عشق به دنيا، راحت طلبى، كوتهنگرى و اغراض شخصى، خودفروختگى جمعى از زمامداران، يأس و انزواى دانشمندان، هم جهاد را از آنها گرفته و هم اخلاص را. اگر مختصر اخلاصى در صفوف پيدا شود و مجاهدان تكانى به خود بدهند پيروزيها فرا مىرسد، ذلت به عزت و نفاق به وحدت و انسجام تبديل مىگردد.
پاسخ تفصیلی:
از آيات قرآن به خوبى استفاده مىشود كه هر گونه شكست و ناكامى نصيب ما شود معلول يكى از دو چيز است: يا در جهاد كوتاهى كردهايم و يا اخلاص در كار ما نبوده است و اگر اين دو با هم جمع شود بنا به وعده مؤكد الهى، پيروزى و هدايت حتمى است و اگر درست بينديشيم مىتوانيم سرچشمه مشكلات و مصائب جوامع اسلامى را در همين امر پيدا كنيم. چرا مسلمانان پيشرو ديروز، امروز عقب ماندهاند؟ چرا دست نياز در همه چيز حتى در فرهنگ و قوانين خويش به سوى بيگانگان دراز مىكنند؟ چرا براى حفظ خود در برابر طوفانهاى سياسى و هجومهاى نظامى بايد به ديگران تكيه كنند؟ چرا يك روز، ديگران ريزهخوار خوان نعمت علم و فرهنگ آنها بودند؛ اما امروز بايد بر سر سفره ديگران بنشينند؟ و بالاخره چرا در چنگال ديگران اسيرند و سرزمينهاى آنها در اشغال متجاوزان؟!
تمام اين «چراها» يك پاسخ دارد و آن اينكه يا جهاد را فراموش كردهاند و يا نيتها آلوده شده است. آرى جهاد در صحنههاى علمى، فرهنگى، سياسى، اقتصادى و نظامى به دست فراموشى سپرده شده، حُبّ نفس، عشق به دنيا، راحت طلبى، كوته نگرى و اغراض شخصى بر آنها چيره شده تا آنجا كه كشتگانشان به دست خودشان بيش از كشتگانى است كه دشمن از آنها قربانى مىگيرد!
خودباختگى گروهى غربزده و شرقزده، خود فروختگى جمعى از زمامداران و سران و يأس و انزواى دانشمندان و متفكران، هم جهاد را از آنها گرفته و هم اخلاص را.
هر گاه مختصر اخلاصى در صفوف ما پيدا مىشود و مجاهدان ما تكانى به خود مىدهند پيروزيها پشت سر يكديگر فرا مىرسد. زنجيرهاى اسارت گسسته مىشود. يأسها تبديل به اميد و ناكاميها مبدل به كاميابى، ذلت به عزت و سربلندى، پراكندگى و نفاق به وحدت و انسجام تبديل مىگردد و چه عظيم و الهامبخش است قرآني كه در يك جمله كوتاه هم درد و هم درمان را بيان كرده است!
آرى آنها كه در راه خدا جهاد مىكنند مشمول هدايت الهى هستند و بديهى است كه با هدايت او گمراهى و شكست مفهومى ندارد. به هرحال هركس اين حقيقت قرآنى را به روشنى در تلاشها و كوششهايش لمس مىكند كه وقتى براى خدا و در راه او به تلاش و پيكار بر مىخيزد درها به روى او گشوده مىشود و مشكلات آسان و سختيها قابل تحمل مىگردد.(1)،(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.