پاسخ اجمالی:
مسلماً پيامبر(ص) با وسائل امروز در آسمانها سير نكرده اند؛ چراكه وسائل امروزي براى مسافرت‌هاى كوتاه فضائى تهيه شده و براي آن سفر دامنه دار و عجيب، نيازمند وسائلى به مراتب مجهزتر و كاملتر و اتكاى نيروى الهى است. طبق روايت، نام اين مركب مرموز، «براق» بوده كه از ماده «برق» است و به گفته بعضى از مفسران سرعتى مانند سرعت سير برق داشته و به آسانى قدرت پيمودن فواصل عظيم فضائى را داشته است.
پاسخ تفصیلی:
ممکن است کسی سوال کند که: درست است كه امروز مسئله مسافرت به آسمانها - برخلاف گذشته ـ جنبه عملى به خود گرفته؛ ولى اگر امروز فضانوردان به مسافرت‌هاى فضائى مى‌روند به واسطه وسائلى است که در اختيار دارند، آيا پيامبر اسلام(صلى اللّه عليه و آله و سلم) در آن سفر عجيب و دامنه‌دار آسمانىِ خود كه محدود به منطقه كاملا كوچكى كه مسافران فضائى امروز رفته‌اند نبوده، چنين وسائلى را در اختيار داشته است؟!
در پاسخ اين سؤال بايد گفت: نه، مسلماً او با وسائل امروز سير در آسمانها ننمود، اين وسائل براى مسافرت‌هاى كوتاه فضائى تهيه شده است و هرگز قدرت آن چنان مسافرت دامنه‌دار و عجيب را ندارد، براى چنان سيرى وسائلى به مراتب مجهزتر و كاملتر لازم است و او به اتكاى نيروى الهى چنان وسيله‌اى در اختيار داشته است.
در روايات اسلامی مى‌خوانيم پيامبر اكرم(صلى اللّه عليه و آله و سلم) اين سفر حيرت انگيز را با مركب مرموزى بنام «براق» طى كرد (توجه داشته باشيد «براق» از ماده «برق» است و به همين جهت بعضى از مفسران حديث گفته‌اند اين مركب سرعتى مانند سرعت سير برق داشته است!).
اين مركب مرموز به آسانى مى‌توانست فواصل عظيم فضائى را بپيمايد. اگر سرعت سير وسائلى كه امروز انسان ساخته در حدود 12 كيلومتر در ثانيه است آن مركب سرعتى نزديك به سرعت سير نور يعنى 300 هزار كيلومتر در ثانيه و يا بالاتر از آن داشته است؛ بنابراين او مى‌توانسته است فاصله زمين با كره ماه را كه ناوهاى فضاپيما در ساعات زيادى آن را طى مى‌كنند در حدود يك ثانيه يعنى يك چشم بر هم زدن بپيمايد.
مسلماً در اين مركب مرموز، ساير مشكلات سفر فضائى نيز حل شده بوده است؛ ولى بايد توجه داشت اين مركب ساخته دست و فكر انسان نبود، از نيروى لايزال الهى و قدرت بى پايان او سرچشمه مى‌گرفت.
اگر بشر با فكر خلاق خود كه پرتو ضعيف و كم رنگى از قدرت بى انتهاى مبدء بزرگ جهان هستى است، بتواند مشكلات سير در آسمانها را تدريجاً پشت سر بگذارد، فراهم ساختن وسيله تكامل يافته‌اى براى آن مبدء بزرگ بسيار ساده است.
اگر انسان (فرضاً) بخواهد دستگاهى بسازد كه تمام فعاليت‌هائى كه مغز يك انسان انجام مى‌دهد اعم از درك مسائل گوناگون، حفظ و بايگانى و تنظيم ميليون‌ها خاطره مختلف، تجزيه و تحليل موضوعات فوق‌العاده متنوعى كه در زندگى با آن مواجه مى‌شود، صادر نمودن فرمان‌هاى لازم به تمام اعضاى بدن براى نشان دادن عكس‌العمل هاى مناسب در برابر حوادث گوناگون را انجام دهد؛ مسلماً حجم دستگاه، فضاى زيادى را اشغال خواهد نمود و هزينه و ابزار لازم براى آن سرسام‌آور خواهد بود و هميشه بايد يك عده متخصص مراقب اصلاح و تنظيم آن باشند، در حالى كه اين موضوع مهم و پيچيده در جهان آفرينش با يك كيلو و نيم ماده ساده خاكسترى رنگ مغز عملى شده است.
آيا با توجه به اين نمونه‌هاى زنده تهيه چنان وسيله‌اى براى سير در آسمانها براى خداوند مشكل است. به هر حال ما مى‌دانيم پيامبر با نيروى يك بشر عادى اين راه را نپيموده؛ بلكه با نيروى عظيمى كه از جهان ماوراى طبيعت در اختيار داشت و با وسيله كاملا مجهزى اين راه را طى كرد و در اين قسمت هيچ مشكل لاينحلى به چشم نمى‌خورد.
آيا هيچ فرد خداپرستى كه ايمان به قدرت لايزال و بى پايان خداوند دارد (روى سخن در اين بحث با خداپرستان است) مى‌تواند انكار كند كه براى خداوند هيچ مانعى ندارد وسيله مرموزى كه از فكر محدود ما بيرون است در اختيار پيامبرش بگذارد تا بتواند در آسمانها سير كند و عجائب و شگفتي‌هاى جهان بالا را ببيند؟! ما چه مى‌دانيم شايد انسان نيز در آينده بتواند با فكر خلاق و خداداد خود، نمونه‌هاى ساده‌ترى از چنان وسيله‌اى بسازد كه با وسائل سفر فضائى امروز ابداً قابل مقايسه نباشد.(1)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.