آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

فرق امساك و تمسيك (تمسّك، استمساك) آن است كه با امساك، شي‏ء امساك شده، از آسيب سقوط مصون مي شود و با تمسّك، شخص تمسّك‏ كننده از هبوط مي ‏رهد؛ لذا درباره خداوند بايد گفت كه: او مُمْسك آسمانهاست تا سقوط نكنند.

فرق امساك و تمسيك (تمسّك، استمساك) آن است كه با امساك، شي‏ء امساك شده، از آسيب سقوط مصون مي شود و با تمسّك، شخص تمسّك‏ كننده از هبوط مي ‏رهد، خداوند مُمْسك آسمانهاست تا سقوط نكنند: «إِنَّ اللَّهَ يُمْسِکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا...»(1) انسانِ متعهّد و متعبّد به قرآن و عترت _ كه هر دو ذكر الهي ‏اند _ استمساك، تمسّك و تمسيك مي كند تا خود نيفتد. چون خداوند، حق مطلق است و نام و ياد حق، مانع سهو باطل و نسيان كذب و زور و هر امر قبيح ديگر است و نماز، پيوند ناگسستني بين بنده و خداست؛ لذا تشريع آن براي برقراري چنين پيوندي خواهد بود.(2)