آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«تقوى» در لغت از ريشه «وقايه» به معنى نگهدارى است. همچنین تقوى را به خويشتندارى، خودنگهدارى، خويشتن‌بانى و پرهيز از گناه و پرواداشتن تفسير كرده اند؛ ولى به نظر مى رسد بهترين تفسير و در واقع مترادف تقوى، پرواداشتن است و بقيه تفاسير و معانى، تفسير به لازمه آن است.

«تقوى» در لغت از ريشه «وقايه» به معنى نگهدارى است كه «تقيّه» هم از همين ماده است؛ زيرا نوعى نگهدارى و حفظ نيروها است. تقوى را به خويشتندارى، خودنگهدارى، خويشتن‌بانى و پرهيز از گناه و پرواداشتن تفسير كرده اند؛ ولى به نظر مى رسد بهترين تفسير و در واقع مترادف تقوى، پرواداشتن است و بقيه تفاسير و معانى، تفسير به لازمه آن است.(1)