آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

علم در تمام اشكال افتخار است؛ قرآن در این رابطه می فرماید: «ما به داود و سليمان، دانشى عظيم داديم؛ و آنان گفتند: ستايش مخصوص خداوندى است كه ما را بر بسيارى از بندگان مؤمنش برترى بخشيد. و گفت: زبان پرندگان به ما تعلیم داده شده و به یقین؛ این فضیلت آشکارى است». در واقع با وجود مواهب بسیار بر آن انبیاء، خداوند نخست از نعمت علم سخن مى گويد، و آنان نيز به همين دليل خدا را سپاس گفتند كه خداوند آنها را بر بسيارى از بندگان اش برترى بخشيده است. اين تعبيرات حاكى از مقام علم در تمامى ابعاد آن است.

علم در تمام اشكال افتخار است؛ چنانکه قرآن می فرماید: «وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُدَ وَسُلَيْمَانَ عِلْماً وَقَالاَ الْحَمْدُ للهِِ الَّذِى فَضَّلَنَا عَلَى كَثِير مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُدَ وَقَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ وَأُوتِينَا مِنْ كُلِّ شَىْء إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ»(1) ؛(و ما به داود و سليمان، دانشى عظيم داديم؛ و آنان گفتند: ستايش مخصوص خداوندى است كه ما را بر بسيارى از بندگان مؤمنش برترى بخشيد. و سليمان وارث داود شد، و گفت: اى مردم! زبان پرندگان به ما تعليم داده شده و از هر چيز به ما عطا گرديده به يقين؛ اين فضيلت آشكارى است).
با اين كه ملك و حشمت سليمان و داوود(عليهما السلام) در جهان شبيه و نظيرى نداشت؛ باز هنگامى كه خداوند نعمت و موهبت خودش را بر اين پدر و فرزند مى شمرد نخست از نعمت علم و معرفت سخن مى گويد، و آنها نيز به همين دليل خدا را سپاس گفتند كه خداوند آنها را بر بسيارى از بندگان اش برترى بخشيده است.
قابل توجّه اين كه سليمان(عليه السلام) با آن حشمت عظيم به علم كم اهميّتى مانند «آشنايى به سخن گفتن پرندگان» افتخار مى كند؛ قبل از آن كه به حكومت عظيم و ساير مواهب اش افتخار كند!
اين تعبيرات لطيف همه حاكى از عظمت مقام علم در تمامى ابعاد آن است.(2)،(3)