آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

او پس از آن که عملکرد عثمان از سوى صحابه و مردم مورد اعتراض واقع شد، از تلاش هاى خود در جهت به خلافت رسیدن عثمان پشیمان شد و از او دورى جست. او نذر کرده بود هرگز با او سخن نگوید و وقتی عثمان در بیمارى وى به عیادت او آمد عبدالرحمن رو به دیوار کرد و با او سخن نگفت. او وصیّت کرد عثمان بر او نماز نخواند و در حالى که با عثمان قطع رابطه کرده بود مُرد.

عبد الرحمن بن عوف در شوراى شش نفره خلافت سهم عمده اى در به خلافت رسیدن عثمان داشت. پس از آن که عثمان به خلافت رسید و عملکردش از سوى صحابه و مردم مورد اعتراض واقع شد، عبدالرحمن نیز از تلاش هاى خود در جهت به خلافت رسیدن عثمان پشیمان شد و از او دورى جست که در ذیل به نمونه هایى اشاره مى شود:
1 ـ بلاذرى از سعد نقل کرده است: «وقتى ابوذر در ربذه از دنیا رفت، على و عبدالرحمن بن عوف درباره رفتار عثمان گفتگو کردند. پس على گفت: «این، کار توست [تو و امثال تو باعث شدید که عثمان، حکومت را به دست گیرد و این فجایع را به بار آورد]» . عبدالرحمن گفت: اگر مى خواهى شمشیر بکش و من نیز شمشیر مى کشم، همانا او به تعهّدات خود با من عمل نکرده است» .
2 ـ ابو الفدا مى گوید : «وقتى عثمان ولایت شهرها را به جوانان خویشاوند خود داد، نقل شده که به عبدالرحمن بن عوف گفته شد: همه اینها کار توست. گفت: من گمان نمى کردم این کار را انجام دهد، لکن نذر مى کنم هرگز با او سخن نگویم. و عبدالرحمن در حالى که با عثمان قطع رابطه کرده بود مُرد، و عثمان در بیمارى وى به عیادت او آمد ولى عبدالرحمن رو به دیوار کرد و با او سخن نگفت».
3 ـ از سعد نقل شده است: «عبدالرحمن وصیّت کرد عثمان بر او نماز نخواند از این رو زبیر یا سعد بن ابى وقّاص بر او نماز خواندند، وى در سال (32) از دنیا رفته است».(1)، (2)