آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بعد از نصیحت امام علی(ع) به عثمان و بی توجهی او،همسرش به وی گفت از مروانْ پیروى کردى، او تو را به هر سو که بخواهد مى کشانَد. مردمْ تو را به خاطر مروان وا نهاده اند. اصلاح کار را از علی(ع) بخواه.

پس از آنکه علی(علیه السلام) نسبت به عملکرد عثمان غضبناک شد و او را سرزنش نمود و از نزد او بیرون رفت، نائله دختر فرافصه (همسر عثمان) بر عثمان وارد شد و گفت: سخن بگویم، یا ساکت بمانم؟
گفت: سخن بگو .
گفت: سخن على را با تو شنیدم و او با تو دشمنى ندارد. از مروانْ پیروى کردى و او تو را به هر سو که بخواهد، مى کشانَد .
گفت: پس چه کنم؟
گفت: از خداى یکتایى پروا کن که هیچ شریکى ندارد و شیوه دو خلیفه پیشینت را دنبال کن که اگر از مروانْ پیروى کنى، تو را به کشتن مى دهد. مروان، در نزد مردم، منزلت و هیبت و محبّتى ندارد و مردمْ تو را به خاطر مروان وا نهاده اند. پس به سوى على بفرست و اصلاح کار را از او بخواه؛ چرا که با تو خویشاوندى دارد و سرپیچى اش نمى کنند.
عثمان به سوى على(علیه السلام) فرستاد؛ امّا او [که نصیحت کردن به عثمان را بی ثمر می دید] از آمدن، خوددارى ورزید و فرمود: «به او گفتم که دیگر باز نمى گردم».(1)، (2)