آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در برخی از کتابهای اهل سنت مثل المستدرك على الصحيحين، المصنف، العِقد الفريد و... از ام سلمه نقل شده که خدا و پیامبر(ص) علی را دوست دارند و دشنام به علی(ع) دشنام به پیامبر(ص) است.

در کتاب المستدرك على الصحيحين ـ به نقل از ابو عبد الله جدلى ـ آمده: وارد خانه اُمّ سلمه شدم. به من گفت: آيا در بين شما به پيامبر خدا دشنام گفته مى شود؟
گفتم: پناه بر خدا! پاک و منزّه است خدا! يا كلمه اى شبيه به اينها گفتم.
گفت: از پيامبر خدا شنيدم كه مى فرمود: «هر كس على را دشنام بگويد، مرا دشنام گفته است».(1)
و نيز ابن ابى شيبه در کتاب المصنف ـ به نقل از ابو عبد الله جدلى ـ آمده: امّ سلمه به من گفت: اى ابو عبد الله! آيا در بين شما به پيامبر خدا دشنام گفته مى شود و شما غيرت نشان نمى دهيد؟!
گفتم: چه كسى پيامبر خدا را دشنام گفته است؟
گفت: به على و دوستداران وى دشنام گفته مى شود كه پيامبر خدا او را همواره دوست مى داشت. (2)
همچنين در کتاب المستدرك على الصحيحين ـ به نقل از ابو عبد الله جدلى ـ آمده: در حالى كه نوجوان بودم، به حج رفتم و گذرم به مدينه افتاد. ديدم مردم جمع شده اند [و به سويى مى روند]. من هم به دنبالشان رفتم.
آنان وارد خانه امّ سلمه [همسر پيامبر(صلى الله عليه وآله)] شدند. شنيدم كه امّ سلمه مى گفت: اى شَبَث بن رِبعى! (3)
مردى احمق و خشن پاسخ داد و گفت: لبيك، اى مادر!
امّ سلمه گفت: در جمع شما پيامبر خدا دشنام گفته مى شود؟
آن مرد گفت: كجا چنين شده است؟
امّ سلمه پرسيد: على بن ابى طالب چه طور؟
آن مرد گفت: ما چيزهايى مى گوييم و هدفمان دستيابى به دنياست.
امّ سلمه گفت: من خود از پيامبر خدا شنيدم كه مى فرمود: «هر كس على را دشنام بگويد، مرا دشنام گفته است و هر كس مرا دشنام بگويد، خداوند متعال را دشنام گفته است». (4)
و نيز در کتاب العِقد الفريد آمده: امّ سلمه [همسر پيامبر(صلى الله عليه وآله)] به معاويه نوشت: «شما خدا و پيامبر او را بر منبرهايتان لعن مى كنيد؛ چرا كه على بن ابى طالب و دوستدارانش را لعن مى كنيد. من گواهى مى دهم كه خدا و پيامبرش وى را دوست مى داشتند».
معاويه به سخن وى توجّهى نكرد.(5).(6)