آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در مورد اين كه امام علي(ع) چگونه توانست درب بسيار محكم خيبر را از جا بكند؟ بايستي به سراغ نامه اي كه حضرت به «سهل بن حنيف انصاري» نوشته است برويم كه فرمود: «من درب قلعه خيبر را با نيروي حاصل از اثر غذا و خوراك نكندم؛ بلكه آن قدرت ملكوتي و نفس منوّر به نور الهي مرا به اين كار واداشت».

در مورد اين كه چگونه امام علي(عليه السلام) توانست درب بسيار محكم خيبر را از جا بكند؟ خود ایشان در نامه ‏اي كه براي «سهل ‏بن حنيف انصاري» نوشت فرمود: «مَا قَلَعْتُ بَابَ خَيْبَرَ... بِقُوَّةٍ جَسَدِيَّةٍ وَ لَا حَرَكَةٍ غِذَائِيَّةٍ لَكِنِّي أُيِّدْتُ بِقُوَّةٍ مَلَكُوتِيَّةٍ وَ نَفْسٍ بِنُورِ رَبِّهَا مُضِيئَةٍ»(1)؛ (من در قلعه خيبر را با نيروي حاصل از اثر غذا و خوراك نكندم؛ بلكه آن قدرت ملكوتي و نفس منوّر به نور الهي مرا به اين كار وا داشت).
قوت جبريل از مطبخ نبود *** بود از ديدار خلاق ودود(2)
لذا امام صادق(عليه ‏السلام) فرمود: «مَا ضَعُفَ بَدَنٌ عَمَّا قَوِيَتْ عَلَيْهِ النِّيَّة»(3)؛ (هرگز در برابر قدرت اراده، بدن اظهار ضعف نمي كند). اگر اراده قوي شد، بدن تابع است و هر اندازه كه اراده ضعيف بود بدن نيز مطاع است. اراده علي(عليه ‏السلام) قوي بود، بدن هم به تبع آن قدرتي فوق‏ العاده يافت.(4)