آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مالک اشتر بهترين سرباز جنگ يَرموک بود او با شجاعت بسیار در حالی که قرآن می خواند، به پهلوان لشگر روميان حمله برد و او را کشت. رومیان  چون دیدند که بزرگ آنها کشته شد، گردنه عقاب را تخلیه کرده، فرار کردند.

در تاریخ دمشق به نقل از ابو حُذَیفه اسحاق بن بِشْر، درباره واقعه یَرموک نقل شده که: خالد [بن ولید ] به دنبال بخش اصلى سپاه دشمن بود تا آن که در گردنه عُقاب(1) به آنها رسید و گردنه اى که دامنه آن از غرب به سوى دشت دمشق کشیده شده بود، جایگاه اصلى دشمن بود.
وقتى سپاهیان خالد به این دسته از سپاهیان روم رسیدند، رومیان پیش آمده و از بالاى کوه بر سرشان، سنگ ریختند. در این هنگام، مالک اشتر با عده اى از مسلمانان، به سوى آنان تاختند که ناگهان به مردى نیرومند از سپاه رومیان برخورد کردند.
مالک به سوى آن مرد رفت و هر دو بر روى صخره اى صاف قرار گرفتند. آنان یکدیگر را با شمشیر زدند و اشتر، دست آن مرد رومى را قطع کرد و رومى با شمشیرش ضربه اى به اشتر زد؛ امّا آسیبى به او نرسید. پس گلاویز شده و روى صخره افتادند و سپس هر دو به پایین غلتیدند و اشتر، در همان حال که به آن مرد چسبیده بود و رهایش نمى کرد، شروع به خواندن این آیه کرد : «قُلْ إِنَّ صَلاَتِى وَنُسُکِى وَمَحْیَاىَ وَمَمَاتِى لِلَّهِ رَبِّ الْعَــلَمِینَ * لاَ شَرِیکَ لَهُ وَ بِذَ لِکَ اُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِینَ»؛ (بگو که نماز و عبادت و زندگى و مرگم براى خدا ، پروردگار جهانیان است * شریکى ندارد و به این، امر شده ام و من، نخستین مسلمانم).(2)
مالک، پیوسته این [آیه] را مى خواند تا [از بالاى کوه] به قرارگاه لشکر و جایى هموار رسیدند. وقتى آرام شد به سمت آن مرد حمله کرد و او را کشت و در میان لشکر فریاد زد: «عبور کنید». و رومیان، چون دیدند که بزرگ آنها کشته شد، گردنه را تخلیه کرده، فرار کردند .
گفته اند که: اشتر، بهترین سرباز جنگ یَرموک بود.(3)،(4)