آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

وهابیان، تنها خود را اهل توحید دانسته و بقیه مسلمانان را مشرک مى دانند. آنها، نماز و دعا در کنار قبور اولیا، زیارت، تبرّک، استغاثه، توسل، شفاعت خواستن از اولیاء و انبیاء بعد از مرگ آنها، نذر و برپایى جشن و عزا برای آنها، قسم خوردن به پیامبر یا ولىّ یا کعبه، قسم دادن خدا به حقّ آنها و...، را شرک دانسته و ادعا کرده اند از شرک عصر جاهلیت خطرناک تر است. و الفاظی مثل: مشرکین،کفار، بت پرستان، مرتدین، دشمنان توحید، دشمنان خدا و مدعیان اسلام را درباره معتقدین به این امور به کار برده اند.

وهابیون بسیارى از آداب مسلمانان نسبت به اولیاء و انبیاء را حرام مى دانند مثل:
ـ حرمت رفتن به زیارت قبور اولیاى الهى.
ـ حرمت ساختن مسجد بر قبور اولیا.
ـ حرمت نماز و دعا در کنار قبور اولیا.
ـ حرمت و شرک دانستن تبرّک به آثار انبیا و اولیا.
ـ حرمت صدا زدن انبیا و اولیا بعد از مرگ و شرک دانستن آن.
ـ حرمت استغاثه به اولیاى خدا بعد از مرگ و شرک دانستن آن.
ـ حرمت شفاعت خواستن از اولیا بعد از مرگ و شرک دانستن آن.
ـ حرمت قسم خوردن به غیر خدا; مثل پیامبر یا ولىّ یا کعبه و شرک دانستن آن.
ـ حرمت قسم دادن بر خدا به حقّ نبى یا ولىّ.
ـ حرمت نذر براى پیامبر یا ولىّ.
ـ حرمت برپایى جشن در اعیاد و موالید انبیا و اولیا.
ـ حرمت برپایى عزا در سوگ اولیا.
ـ حرمت چراغ روشن کردن بر سر قبور.
ـ حرمت تعمیر قبور اولیا و تزیین آن ها.
ـ حرمت اقامه عزا و مجالس فاتحه.
ـ حرمت توسل به انبیا و اولیا و شرک دانستن آن.
وهابیان، تنها خود را مسلمان و اهل توحید خالص دانسته و بقیه مسلمانان را مشرک و فاقد احترام مى دانند و معتقدند که براى توحید تنها شهادت به «لا اله الاّ الله و محمّد رسول الله» کافى نیست؛ آنان معتقدند: کسانى که معتقد به توسل، شفاعت، استغاثه به ارواح اولیاى الهى، تبرک و غیره اند، مشرکند هر چند اسم مسلمان را بر خود نهاده اند و چه بسا شرک آنان از شرک عصر جاهلیت خطرناک تر است.(1)
محمّد بن عبدالوهاب در کتاب «کشف الشبهات»، چندین بار لفظ شرک و مشرکین را بر مسلمانانى که تابع عقاید ایشان نیستند بکار بُرده است. همچنین تعبیرهایى از قبیل: کفار، عبادت کنندگان بت، مرتدین، مشرکین، دشمنان توحید، دشمنان خدا و مدعیان اسلام را، در مورد آنان به کار گرفته است.(2)