آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امیر، سیّد على بن شهاب الدین بن محمّد همدانى، جامع دانشهاى آشکار و پنهان بود. او صاحب آثار مشهورى در علوم باطنى است. مانند: «النقطة» و«شرح الأسماء الحسنى» و«شرح فصوص الحکم» و«شرح القصیدة الهمزیّة الفارضیّة». وى پیوسته در جهانگردى بود و سه بار، همه شهرهاى جهان را گشت و موفّق شد هزار و چهارصد تن از اولیا را ببیند. وى دوشنبه دوازده رجب 714 ق در همدان به دنیا آمد و در ششم ماه ذى حجّه سال 786 از دنیا رفت.

امیر، سیّد على بن شهاب الدین بن محمّد همدانى(قدس سره) جامع دانشهاى آشکار و پنهان بود. او صاحب آثار مشهورى در علوم باطنى است؛ مانند: «النقطة» و «شرح الأسماء الحسنى» و «شرح فصوص الحکم» و «شرح القصیدة الهمزیّة الفارضیّة».
وى پیوسته شیخ شرف الدین، محمود بن عبدالله مزدقانى را همراهى مى کرد (و مرید او بود)؛ لیکن به وسیله تقى الدین على دوستى ـ که در میان اقطاب، داناى اسرار به شمار مى رفت ـ وارد طریقت شد و چون تقى الدین على در گذشت، باز به شیخ شرف الدین محمود روى آورد و وظیفه اش را در طىّ طریقت از او پرسید. شیخ نیز روى سوى او کرد و پاسخش داد: وظیفه آن است که در دورترین شهرهاى جهان بگردى. بدین گونه، سیّد على سه بار، همه شهرهاى جهان را گشت و موفّق شد هزار و چهارصد تن از اولیا را ببیند؛ تا بدانجا که در یک مجلس با چهار صد نفر از آنان دیدار کرد. وى دوشنبه دوازده رجب 714 ق در همدان به دنیا آمد و در ششم ماه ذى حجّه سال 786 از دنیا رفت(1).(2)