آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

حافظ،گنجى شافعى نقل کرده: رسول خدا(ص) در میان گروهى از اصحاب خود نشسته بود که علىّ سر رسید، چون دیدگان حضرتش بدو افتاد، فرمود: «هر که مى خواهد دانش آدم، و حکمت نوح، و بردبارى ابراهیم را نظاره کند، على بن ابى طالب را بنگرد».

حافظ، گنجى شافعى حدیث تشبیه را در کتاب «کفایة الطالب فی مناقب علیّ بن أبی طالب» در بابى که بدین حدیث اختصاص داده، نقل کرده است. وى مى نویسد:
ابوالحسن بن مقیّر بغدادى، در سال 634 در دمشق، از مبارک بن حسن شهرزورى، از ابوالقاسم بن بسرى، از ابوعبدالله عکبرى، از احمد بن محمّد باغندى، از پدرش، از مسعر بن یحیى نهدى، از شریک، از ابواسحاق، از پدرش، از ابن عبّاس براى ما نقل کرد: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در میان گروهى از اصحاب خود نشسته بود که علىّ سر رسید. چون دیدگان حضرتش بدو افتاد، فرمود:
«مَنْ أرادَ أنْ یَنْظُرَ إلى آدَمَ فی عِلْمِهِ وَ إلى نُوح فی حِکْمَتِهِ وَ إلى إبْراهیمَ فی حِلْمِهِ، فَلْیَنْظُرْ إلى عَلیِّ بْنِ أبی طالِب»
.(هر که مى خواهد دانش آدم، و حکمت نوح، و بردبارى ابراهیم را نظاره کند، على بن ابى طالب را بنگرد).
بنابراین، على خلق و خوى پیامبران را داشت و به اوصاف برگزیدگان آراسته بود(1).(2)