آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

جبائیان از متکلمان معتزلى، معتقد است فلسفه وجوب امامت، اقامه حدود الهى است، که از شؤون امام است نه دیگران. بنابراین باید امامى در خارج باشد که به این امر مهم اقدام نماید. ولى از کلام قاضى عبدالجبار معتزلى در «شرح الاصول الخمسه» استفاده مى شود که فلسفه وجوب امامت، تنها اجراى حدود الهى نیست، بلکه اجراى همه احکام شرعى است، مانند: تنفیذ احکام و امثال آن که به امامت بستگى دارد.

دیدگاه جبائیان از متکلمان معتزلى بر این عقیده است که فلسفه وجوب امامت، اقامه حدود الهى است، و آن از وظایف و شؤون امام است نه دیگران. بنابراین باید امامى در خارج باشد که به این امر مهم اقدام نماید.
ولى از کلام قاضى عبدالجبار معتزلى در «شرح الاصول الخمسه» استفاده مى شود که فلسفه وجوب امامت، تنها اجراى حدود الهى نیست، بلکه اجراى همه احکام شرعى که به امامت بستگى دارد غایت و فلسفه امامت است.(1)
او هم چنین در جایى دیگر مى گوید: «همانا هدف و مقصود از وجود امام به جهت امور سمعى است، همانند اقامه حدود و تنفیذ احکام و امثال این دو.»(2).(3)