آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مجد الدین ابو عبدالله محمّد بن منصور بن جمیل جبایى ـ و «جبى» نیز گفته مى شود ـ معروف به ابن جمیل فزارى . وى نویسنده اى شاعر، و ادیبى ماهر است که در نحو و لغت و ادب و سرودن شعر گامهاى وسیعى برداشته و در کتابهایى که پیرامون ادیبان نگاشته شده صفحات درخشانى را به خود اختصاص داده، و در طبقات نحوى ها نام و یادى ماندنى از خود به یادگار گذاشته است.

مجد الدین ابو عبدالله محمّد بن منصور بن جمیل جبایى ـ و «جبى» نیز گفته مى شود ـ معروف به ابن جمیل فزارى . وى نویسنده اى شاعر، و ادیبى ماهر است که در نحو و لغت و ادب و سرودن شعر گامهاى وسیعى برداشته و در کتابهایى که پیرامون ادیبان نگاشته شده صفحات درخشانى را به خود اختصاص داده، و در طبقات نحوى ها نام و یادى ماندنى از خود به یادگار گذاشته است. گوشه هایى از تاریخ این شاعر توانا ـ که به دست فراموشى سپرده شده ـ را دکتر مصطفى جواد بغدادى در شرح حال وى در «مجلّة الغری النجفیّة الغرّاء» شماره 16 سال هفتم آورده است(1) .(2)