آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

برخى از متکلمین اهل سنّتاعتراف و ادعاى اجماع کرده اند که آیه «ولایت» در شأن امام على نازل شده است. متکلمینی مانند قوشجی حنفی، قاضی عضدالدین ایجی، میر سیدشریف جرجانی و سعدالدین تفتازانی.

برخى از متکلمین اهل سنّت ادعاى اجماع کرده اند که آیه «ولایت» در شأن امام على(علیه السلام)نازل شده است که ما در اینجا به بعضى از آنها اشاره مى کنیم:
1 ـ قوشجى حنفى
او مى گوید: «به اتفاق نظر مفسّران، آیه در حقّ على بن ابى طالب(علیه السلام) نازل شد، هنگامى که انگشتر خود را در حال رکوع به مسکین داد.»(1)
2 ـ قاضى عضد الدین ایجى
او نیز مى گوید: «امامان تفسیر، اجماع کرده اند که مراد از آیه ولایت، على(علیه السلام) است.»(2)
3 ـ میر سید شریف جرجانى
او نیز مى نویسد: «امامانِ تفسیر اجماع کرده اند بر این که مراد از «الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ راکِعُونَ» على(علیه السلام) است، که در حال رکوع، سائلى از او درخواستى نمود، حضرت انگشترش را به او داد. و در آن هنگام آیه نازل شد.»(3)
4 ـ سعد الدین تفتازانى
او مى گوید: «به اتفاق مفسّران، این آیه درباره على بن ابى طالب(علیه السلام) نازل شد، هنگامى که انگشترش را در حال رکوع نماز به سائل داد.»(4).(5)