آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابن منير طرابلسى در مدح على(ع) چنين سروده: «والله یغفر للمسیئ إذا تنصّل واعتذر*** إلا لمن جحد الوصی ولاءه ولمن کفر...»؛ (و خداوند شخص گناهکار را مى بخشد اگر دست از گناه بردارد و عذر خواهى کند، مگر کسى که ولايت وصىّ را انکار کند و کسى که کفر ورزد، پس از خدا بترس و...) .

 وى چنین سروده:
«واللهُ یغفرُ للمسیئ إذا تنصّلَ واعتذرْ
إلاّ لمن جحد الوصیَّ ولاءه ولمن کفرْ
فاخش الإلهَ بسوء فعـ ـلک واحتذر کلّ الحذرْ»(1)
(و خداوند شخص گناهکار را مى بخشد اگر دست از گناه بردارد و عذر خواهى کند. مگر کسى که ولایت وصىّ را انکار کند و کسى که کفر ورزد . پس به خاطر بدى رفتارت از خدا بترس و بسیار بر حذر باش و احتیاط کن) .
قابل ذکر است: این قصیده که معروف به «تَتَریّه»، و داراى 106 بیت است، را ابن حجّه حموى در «ثمرات الأوراق» ذکر کرده است(2) .(3)