آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قاضى جليس در قصیده ای که 29 بیت دارد، درباره غدير چنين سروده: «... نص النبی علیه فی الغدیر فما زواه إلاّ ظنین دینه واه...»؛ (...علی(ع) شوهر بتول است و...، پيامبر اکرم در روز غدير به (امامت) او تصريح نمود، پس او را کنار نزد و خانه نشين نکرد، مگر متّهمى که دين او سست و واهى است...).

 او قصیده اى دارد که به (29) بیت مى رسد و مقدارى از آن این است :
بعلُ البتول وما کنّا لتهدیَنا أئمّةٌ من نبیِّ اللهِ لولا هی
نصَّ النبیُّ علیه فی الغدیرِ فما زواه إلاّ ظنینٌ دینُهُ واهِ»
( او (علی علیه السلام) شوهر بتول (فاطمه(علیها السلام)) است و اگر حضرت فاطمه(علیها السلام) نبود، ائمّه اى از نسل پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) ما را هدایت نمى کردند. پیامبر اکرم در روز غدیر به (امامت) او تصریح نمود . پس او را کنار نزد و خانه نشین نکرد، مگر متّهمى که دین او سست و واهى است) .(1)