آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مسلم و بخاری بسیاری از احادیث را نه به خاطر ضعیف بودن آنها بلکه به خاطر اختلاف آن احادیث با عقایدشان درباره خلافت کتمان کرده اند. حدیث یوم الدار یکی از این احادیث است. البته این این حدیث در بسیاری دیگر از منابع حدیثی اهل سنت روایت شده است؛ مثل مستدرک  حاکم و مسند احمد.

این که مسلم و بخارى و امثال اینها احادیث صحیحی مثل یوم الدار را نقل نکرده اند، بخاطر ضعیف دانستن این احادیث نیست بلکه به این دلیل است که آنها را با عقیده خود درباره خلافت مخالف یافته اند. این مطلب، اعراض آنها از بسیارى از نصوص را موجب شده است، ترسیده اند که اگر آنها را نقل کنند، اسلحه اى براى شیعه باشد؛ لذا آگاهانه آنها را کتمان کرده اند.
بسیارى از بزرگان اهل تسنن ـ که خدا از آنها در گذرد ـ همین طریق را پیموده اند؛ و تمام احادیثى را که از این قبیل بوده، کتمان کرده اند. آنها، در کتمان حدیث، مذهب معروفى دارند که حافظ ابن حجر در کتاب فتح البارى، از آنها نقل نموده است و بخارى، براى این معنى، بابى را در اواخر کتاب علم از جزء اول صحیح گشوده و گفته است:(1) «بابُ مَنْ خُصَّ بِالْعِلْمِ قَوْماً دُونَ قَوْم».
کسى که از روش بخارى در برابر امیرمؤمنان(علیه السلام) و سایر اهل بیت(علیهم السلام) آگاه شود، و بداند که قلم وى در برابر زیبایى هاى نصوص آنان کند، و مدادش از بیان خصایص و امتیازات آنان خشک مى شود، اعراض وى و امثال او از ذکر این حدیث را عجیب و غریب نمى شمارد.(2)
ضمن اینکه این حدیث در بسیاری از کتاب های حدیثی اهل سنت که معیار نقل حدیث در آنها تعصبات و عقائد نبوده وجود دارد و به صحت آن تصریح شده.(3)