آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در منابع تاریخی و حدیثی زیادی نقل شده است که ازدواج موقت در میان مسلمانان در زمان حضرت رسول و زمان خلیفه اول و در اوائل دوره خلافت عمر امری رایج بوده، تا اینکه خلیفه آن را تحریم کرد.
ابن عبّاس مى گفت: «رحم الله عُمر ما کانت المتعة إلاّ رحمة من الله تعالى رحم بها اُمّة محمّد، ولولا نهیه لما احتاج إلى الزنا إلاّ شقیّ»؛ (خدا عمر را رحمت کند که ازدواج موقّت جز رحمتى از سوى خدا براى امّت محمّد(ص) نبود و چنانچه او آن را حرام نمى کرد اَحدى به جز افراد شقی زنا نمى کرد).

از جابر بن عبدالله نقل شده است: «ما در زمان پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) و ابوبکر حتّى مدّتى از زمان عمر با یک مشت خرما یا آرد براى چند روزى زنى را صیغه مى کردیم تا این که عمر در ماجراى عمرو بن حریث آن را حرام کرد»(1) .
همچنین حَکَم مى گوید على(علیه السلام) فرمود : «لولا أنّ عمر(رضی الله عنه) نهى عن المتعة ما زنى إلاّ شقی»(2)؛ ( اگر عمر ازدواج موقّت را حرام نمى کرد اَحدى زنا نمى کرد ، مگر این که شَقى باشد) .
ونیز از ابن جریح از عطا نقل شده است : از ابن عبّاس شنیدم که مى گفت : «رحم الله عُمر ما کانت المتعة إلاّ رحمة من الله تعالى رحم بها اُمّة محمّد ، ولولا نهیه لما احتاج إلى الزنا إلاّ شقیّ»(3)؛ (خدا عمر را رحمت کند که ازدواج موقّت جز رحمتى از سوى خدا براى امّت محمّد(صلى الله علیه وآله) نبود و چنانچه او آن را حرام نمى کرد اَحدى به جز افراد شقی زنا نمى کرد) .
و نیز عمر مى گفت : «والله لا اُؤتی برجل أباح المتعة إلاّ رجمتُه»(4)؛ (به خدا سوگند به کسى که متعه (ازدواج موقّت) را حلال شمارد برنخورم مگر این که او را سنگسار مى کنم) .
و از نافع از عبدالله بن عمر نقل شده است : از وى درباره متعه سؤال شد؟ او پاسخ داد: حرام است ، بدانید که اگر عمر بن خطّاب کسى را در این باره مى گرفت هر آینه او را سنگسار مى کرد.(5)، (6)