آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

شیخ صدوق، شهید اوّل، علاّمه مجلسى، شیخ حرّ عاملى، میرزاى نورى، شیخ مامغانى و... همگى بر یک مطلب اتفّاق نظر دارند و آن این که: ساحت زید را از هر عیب و ننگى پاک مى دانند، و بر این باورند که دعوت او الهى بوده و جهاد او در راه خدا بوده است. شیخ بهایی از دیدگاه شیعیان پرده بر مى دارد و مى نویسد: «ما گروه امامیّه درباره زید بن على جز خیر و خوبى اعتقادى نداریم، و در این باره از امامان ما روایات فراوانى رسیده است».

چنانچه به سخن شیخ صدوق در «ارشاد»، و شهید اوّل در «قواعد»، و علاّمه مجلسى در «مرآة العقول»، و شیخ حرّ عاملى در «خاتمه وسائل»، و میرزاى نورى در «خاتمه مستدرک»، و شیخ مامغانى در «تنقیح المقال»، مراجعه کنیم، ملاحظه مى کنیم که همگى بر یک مطلب اتفّاق نظر دارند و آن این که: ساحت زید را از هر عیب و ننگى پاک مى دانند، و بر این باورند که دعوت او الهى بوده و جهاد او در راه خدا بوده است.
و از دیدگاه همه شیعه، شیخ بهایى در رساله «إثبات وجود الامام المنتظر» پرده بر مى دارد؛ وى مى نویسد: «ما گروه امامیّه درباره زید بن على جز خیر و خوبى اعتقادى نداریم، و در این باره از امامان ما روایات فراوانى رسیده است». و گروهى از بزرگان امامیّه کتاب مستقلّى درباره زید و فضیلت و کرامات او نوشته اند؛ از جمله:
1 ـ ابراهیم بن سعید بن هلال ثقفى، متوفّاى (238)؛ وى کتاب «أخبار زید» را نگاشته است.
2 ـ حافظ احمد بن عقده، متوفّاى (333)؛ وى کتاب «من روى أخبار زید و مسنده» را نگاشته است.
3 ـ شیخ صدوق ابوجعفر قمىّ، متوفّاى (381)؛ وى کتابى درباره أخبار زید دارد.
4 ـ سیّد عبد الرزّاق مقرّم(1)؛ یکى از بزرگان و پژوهشگران این عصر است که درباره مذهب، تألیفات فراوانى دارد، از جمله کتاب «زید الشهید».(2)