آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عایشه گفته است: من نسبت به هیچ زنى به اندازه خدیجه(س) رشک نبرده ام؛ زیرا پیامبر(ص) او را بسیار یاد مى کرد. وقتی به پیامبر گفتم چرا این قدر از او یاد می کنی با این که او مرده و اثرى از او نمانده و خدا زنى بهتر از او به تو داده؟ چنان چهره رسول خدا(ص) تغییر کرد که جز هنگام نزول وحى، آن گونه تغییر نمی کرد. ایشان فرمود: هرگز خدا بهتر از او به من نداده. وقتى که مردم تکذیبم کردند و از خود راندند او به من ایمان آورد و تصدیقم کرد و با اموالش یاریم نمود و خداوند تنها از او به من فرزند داد.

بخارى و احمد و ترمذى و ابن ماجه نقل کرده اند که: «عایشه گفته: من نسبت به هیچ زنى به اندازه خدیجه(علیها السلام) رشک نبرده ام؛ زیرا پیامبر(صلى الله علیه وآله) بسیار او را یاد مى کرد و بر او درود مى فرستاد. به آن حضرت عرض کردم: چرا اینقدر از یک پیرزن، از پیرزن هاى قریش یاد مى کنى در حالى که او مرده و اثرى از او نمانده است، و خدا زنى بهتر از او به تو عطا فرموده است. این حرف را که زدم آنچنان چهره رسول خدا(صلى الله علیه وآله) تغییر کرد که جز هنگام نزول وحى، ندیدم آن گونه تغییر کند.

سرانجام فرمود: «نه! هرگز خداوند بهتر از او به من نداده است. وقتى که مردم به من کافر شدند، او ایمان آورد و وقتى که مردم مرا تکذیب کردند، او تصدیقم نمود. و وقتى که مردم مرا از خود راندند او با اموالش یاریم کرد، و خداى عزّوجلّ از او به من فرزند داد در حالى که از دیگر زنان محرومم کرد».(1)