آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

با توسعه دانش انسان، به همان اندازه، فکر انسان گسترش خواهد یافت. در اندیشه یک فرد مادی، هستی با خلقتی تصادفی، بدون نقشه و تدبیری در ساختمان آن ایجاد گردیده، اما یک فرد دیندار، جهان هستی را فراتر از طبیعت می داند که با علم و قدرت بی نهایت و با طرح و نقشه سازنده آن آفریده شده، هر چند ما به آن اسرار دسترسی نداریم. با مقایسه این دو رویکرد، در می یابیم که دین، فکر انسان را در افقی بالاتر از افکار مادی قرار می دهد.

محتویات فکر انسان هر چه عالى تر باشد، آن فکر کامل تر و عالى تر است. بنابراین هر چه معلومات و معقولات انسان توسعه بیشترى داشته باشد به همان اندازه، فکر انسان وسیع تر خواهد بود. به عبارت ساده تر مى توان گفت: میان فکر و محتویات آن تعدّد و اختلافى نیست.(1)
از اینجا نتیجه مى گیریم که فکر کامل، فکرى است که متوجّه عالى ترین موجودات باشد و پست ترین افکار، آن فکرى است که در اطراف پست ترین موجودات دور مى زند.
اکنون براى بهتر روشن شدن مطلب، اعتقادات یک فرد دین دار و بى دین را با هم مقایسه مى کنیم:
یک فرد مادّى مى گوید که عالَم، همان چیزى است که ما مى بینیم و یا علوم طبیعى براى ما اثبات کرده است؛ طبیعت محدود و قوانین جبرى آن، سازنده این جهانند و هیچ گونه نقشه و فکرى در ساختمان آن به کار نرفته است. بشر هم جزئى از طبیعت است و پس از مرگ، اجزاى او از هم متلاشى و تجزیه شده و بار دیگر به طبیعت برمى گردند و هیچ گونه بقایى براى او نیست. در واقع، میان انسان و سایر حیوانات، چندان فاصله اى وجود ندارد.
در مقابل یک فرد دین دار معتقد است که عالَم، خیلى بزرگ تر است از آنچه ما درک مى کنیم و عالَم ماوراى این طبیعت به مراتب از جهان طبیعت، وسیع تر مى باشد. نیروى سازنده این عالَم، علم و قدرتى بى نهایت دارد، همیشه بوده و خواهد بود. عالَم بر طبق یک نقشه بسیار عمیق و دقیق استوار شده است و عدم اطّلاع کامل ما از اسرار آن، دلیل بر نبودن آن اسرار نیست، بلکه به خاطر نادانى ماست. انسان فاصله بسیار زیادى از حیوانات دارد. مرگ به معناى فنا و نابودى نیست (مرگ، پایان کبوتر نیست)(2)، بلکه یکى از مراحل کمال بشر است، زیرا انسان، پس از مرگ وارد عالَم وسیع تر و پهناورترى مى گردد.
اکنون خود شما قضاوت کنید که روح کدام یک از این دو نفر کامل تر و قوى تر است؟ آن کس که فکر او تنها در محدوده مادّه، گردش مى کند و یا آن کس که برفراز آسمان ابدیّت و در یک فضاى بى انتها پرواز مى نماید؟ جواب این سؤال ناگفته، روشن است...
آرى، این دین است که فکر انسان را در افقى بلندتر از افکار مادّى قرار مى دهد و روح قوى و همّت عالى به او مى بخشد!(3)