آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عدالت اجتماعی به عنوان یکی از مهمترین تعلیمات انبیاء در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. خداوند همه مردم را به رعایت این اصل اجتماعی دعوت می کند. همچنین قرآن مردم را به وفای به قراردادها و عهد و پیمان هایشان فرامی خواند. برای جلوگیری از رواج تعدی و تجاوز به حقوق دیگران، به مردم اجازه می دهد که به همان میزان که مورد حمله و ظلم قرار گرفته اند، از خود دفاع کنند.

قرآن عدالت اجتماعى يكى از مهم ترين تعليمات انبياء است، قرآن در اين زمينه مى فرمايد: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»؛ (ما پيامبران خود را با دلايل روشن فرستاديم، و با آنها كتاب آسمانى و ميزان [شناسايىِ حق از باطل و قوانين عادلانه] نازل كرديم تا مردم قيام به عدالت كنند).(1)
و در تعقيب اين هدف، همه افراد با ايمان اعم از بزرگ و كوچك، پير و جوان، از هر نژاد و زبانى را، دعوت به اين امر كرده و مى فرمايد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ للهِِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالاَْقْرَبِينَ»؛ (اى كسانى كه ايمان آورده ايد! همواره و هميشه قيام به عدالت كنيد. براى خدا گواهى دهيد، اگر چه به زيان شما، يا پدر و مادر و نزديكانتان بوده باشد!).(2)
در زمينه روابط اجتماعى و قراردادها و هر گونه عهد و پيمان، همه را به پايبندى به اين اصل دعوت كرده و مى فرمايد: «يأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ»؛ (اى كسانى كه ايمان آورده ايد! به پيمان ها [و قراردادها] وفا كنيد!)(3)و نيز مى فرمايد: «أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولا»؛ (و به عهد [خود] وفا كنيد، كه از عهد سؤال مى شود).(4)
گسترش و شمول اين است كه حتى عهد و پيمان با غير مسلمين را شامل مى شود و بر روابط عمومى و خصوصى، و قراردادهاى بين المللى نيز حاكم است.
همچنين در زمينه دفع هر گونه تجاوز و جبران هر گونه خسارت ناشى از تجاوز ديگران، در يك عبارت كوتاه و كاملا حساب شده مى فرمايد: «فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ»؛ (هركس به شما حمله كرد، همانند حمله وى بر او حمله كنيد و از [مخالفت فرمان] خدا بپرهيزيد [و زياده روى ننماييد]؛ و بدانيد خدا با پرهيزگاران است).(5)، (6)