آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در آیه 8 سوره صف، با اشاره به ضعف و ناتوانى مخالفان حق، می فرماید: «آنها مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، ولى خداوند نور خود را کامل مى کند هر چند کافران خوش نداشته باشند».

در آیه 8 سوره «صف» مى خوانیم: (آنها مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، ولى خداوند نور خود را کامل مى کند هر چند کافران خوش نداشته باشند)!؛ «یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُون».
آنها به کسى مى مانند که مى خواهد نور آفتاب عالم تاب را با پف کردن خاموش سازد، آنها خفاشانى هستند که گمان مى کنند اگر چشم از آفتاب فرو پوشند و خود را در پرده هاى ظلمت شب فرو برند، مى توانند به مقابله با این چشمه نور برخیزند.
تاریخ اسلام سند زنده اى است بر تحقق عینى این پیشگوئى بزرگ قرآن; چرا که از نخستین روز ظهور اسلام، توطئه هاى گوناگون براى نابودى آن چیده شد:
گاه، از طریق سخریه و ایذاء و آزار دشمنان.
گاه، از طریق محاصره اقتصادى و اجتماعى.
گاه، از طریق تحمیل جنگ هاى گوناگون در میدان هاى «احد»، «احزاب» و «حنین» و...
گاه، از طریق توطئه هاى داخلى منافقان.
گاه، از طریق ایجاد اختلاف در میان صفوف مسلمین.
گاه، از طریق جنگهاى صلیبى.
گاه، از طریق اشغال سرزمین قدس و قبله اول مسلمین.
گاه، از طریق تقسیم کشور عظیم اسلامى به بیش از چهل کشور!
گاه، از طریق برنامه تغییر خط و بریدن جوانان اسلام از فرهنگ کهن خویش.
گاه، از طریق نشر فحشاء و وسائل فساد اخلاق و انحراف عقیده در میان قشرهاى جوان.
گاه، از طریق استعمار نظامى و سیاسى و اقتصادى.
و گاه، از طرق دیگر...
ولى، همان گونه که خداوند اراده کرده، این نور الهى روز به روز در گسترش است و دامنه اسلام در هر زمان از گذشته وسیع تر مى شود، و آمارها نشان مى دهد که جمعیت مسلمانان جهان، على رغم تلاش هاى مشترک «صهیونیست ها» و «صلیبى ها» و «ماتریالیست هاى شرق» رو به افزایش است، آرى، آنها پیوسته مى خواهند نور خدا را خاموش سازند، ولى خداوند اراده دیگرى دارد.
و این یک معجزه جاودانى قرآن است.
قابل توجه این که: این مضمون، دو بار در آیات قرآن مجید ذکر شده، با این تفاوت که در یک مورد «یُرِیْدُونَ أَنْ یُطْفِئُوا» آمده است (1) ولى در اینجا «یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا» مى باشد.
«راغب» در «مفردات» در توضیح این تفاوت، مى گوید: آیه نخست، اشاره به خاموش کردن بدون مقدمه است، ولى، دومى اشاره به خاموش کردن با توسل به مقدمات است.
یعنى، خواه آنها مقدمه چینى کنند، یا نکنند، قادر به خاموش کردن نور الهى نیستند!(2)