آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

این سوره چنان که از نامش پیدا است (اخلاص، توحید) از توحید پروردگار و یگانگى او سخن مى گوید و در چهار آیه کوتاه، چنان توصیفى از یگانگى خداوند می کند که نیازی به اضافه کردن چیز دیگری ندارد.

این سوره چنان که از نامش پیدا است (سوره اخلاص و سوره توحید) از توحید پروردگار، و یگانگى او سخن مى گوید، و در چهار آیه کوتاه، چنان توصیفى از یگانگى خداوند کرده، که نیاز به اضافه ندارد.
در شأن نزول این سوره، از امام صادق(علیه السلام) چنین نقل شده: «یهود از رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) تقاضا کردند، خداوند را براى آنها توصیف کند، پیغمبر (صلى الله علیه وآله) سه روز سکوت کرد و پاسخى نگفت، تا این سوره نازل شد و پاسخ آنها را بیان کرد».
در بعضى از روایات آمده: این سؤال کننده «عبداللّه بن صوریا» یکى از سران معروف یهود بود، و در روایت دیگرى آمده: «عبداللّه بن سلام» چنین سؤالى را از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در «مکّه» کرد، سپس ایمان آورد، و ایمان خود را همچنان مکتوم مى داشت.
در روایات دیگرى آمده است: مشرکان «مکّه» چنین سؤالى را کرده اند. (1)
در بعضى از روایات نیز آمده: سؤال کنندگان، گروهى از مسیحیان «نجران» بودند.
در میان این روایات، تضادى وجود ندارد؛ زیرا ممکن است این سؤال از ناحیه همه آنها مطرح شده باشد، و این خود دلیلى است بر عظمت فوق العاده این سوره، که پاسخگوى سؤالات افراد و اقوام مختلف است. (2)