آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در این سوره، صفات و اعمال منکران قیامت در پنج مرحله بیان شده، که آنها به خاطر تکذیب این روز بزرگ، چگونه از«انفاق» در راه خدا و کمک به «یتیمان» و«مسکینان» سر باز مى زنند و چگونه در مورد «نماز» مسامحه کار و ریاکارند و از کمک به «نیازمندان» روى می گردانند.

این سوره به عقیده بسیارى از مفسران، از سوره هاى «مکّى» است، و لحن آیات آن که در مقاطع کوتاه و کوبنده، از قیامت و اعمال منکران آن سخن مى گوید، گویاى همین مطلب است.
روى هم رفته، در این سوره صفات و اعمال منکران قیامت در پنج مرحله بیان شده، که آنها به خاطر تکذیب این روز بزرگ، چگونه از «انفاق» در راه خدا، کمک به «یتیمان» و «مسکینان» سر باز مى زنند، و چگونه در مورد «نماز» مسامحه کار و ریاکارند، و از کمک به «نیازمندان» روى گردانند؟
در شأن نزول این سوره، بعضى گفته اند: درباره «ابوسفیان» نازل شده، که هر روز دو شتر بزرگ نحر مى کرد، و خود، اطرافیان و یارانش از آن استفاده مى نمودند، اما روزى یتیمى آمد و تقاضاى چیزى کرد، او با عصایش بر او زد و او را دور کرد. بعضى دیگر گفته اند: آیه درباره «ولید بن مغیره» یا «عاص بن وائل» نازل شده است. (1)