آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

کتاب مقدس تورات، سحر و جادوگری را ناروا و ناپسند دانسته است و گاه از عقاب کردن کسی که به سراغ سحر رفته است سخن گفته، اما نویسنده قاموس کتاب مقدس اعتراف می کند با وجود این، یهود سحر را فراگرفتند.
 

سحر و جادوگرى از نظر کتب عهد قدیم (تورات و کتب ملحق به آن) نیز ناروا و بسیار ناپسند است، زیرا در تورات مى خوانیم: «با صاحبان اجِنَّه توجه مکنید و جادوگران را متفحص نشوید تا (مبادا) از آنها ناپاک شوید و خداوند خداى شما منم».(1)
و در جاى دیگر «تورات» آمده: «و کسى که با صاحبان اجنه و جادوگران توجه مى نماید تا آن که از راه زنا پیروى ایشان نماید روى عتاب خود را به سوى او گردانیده او را از میان قومش منقطع خواهم ساخت».(2)
«قاموس کتاب مقدس» در این باره مى نویسد: «و پر واضح است که سحر در شریعت موسوى راه نداشت، بلکه شریعت، اشخاصى را که از سحر مشورت طلبى مى نمودند به شدیدترین قصاص ها ممانعت مى نمود».
ولى جالب اینجا است که نویسنده «قاموس کتاب مقدس» اعتراف مى کند با وجود این، یهود سحر و جادوگرى را فرا گرفتند، و بر خلاف «تورات» به آن معتقد شدند، او به دنبال مطلب قبل مى گوید: «لکن با وجود اینها این ماده فاسده در میان قوم یهود داخل گردید، قوم به آن معتقد شدند و در وقت حاجت بدان پناه بردند».(3)، (4)