آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

توحید صفات یعنى صفات خداوند از ذاتش جدا نیست، و نیز از یکدیگر جدا نمى باشد. درحالی که صفات انسان ها عارض بر ذاتشان است. اگر صفات و ذات در خدا یکی نباشند لازمه اش ترکیب است و خدا محتاج به اجزاء می شود که در این صورت واجب الوجود نخواهد بود.

توحید صفات یعنى صفات خداوند از ذاتش جدا نیست، و نیز از یکدیگر جدا نمى باشد. فى المثل علم و قدرت ما دو وصف است که عارض بر ذات ما است، ذات ما چیزى است و علم و قدرت ما چیز دیگر، همان گونه که علم و قدرت نیز در ما از هم جداست، مرکز علم، روح ما است و مرکز قدرت جسمانى، بازو و عضلات ما، ولى خداوند نه صفاتش زائد بر ذات او است و نه جدا از یکدیگر، بلکه وجودى است تمامش علم، تمامش قدرت، تمامش ازلیت و ابدیت.
اگر غیر از این باشد لازمه اش ترکیب است، و اگر مرکب باشد، محتاج به اجزاء مى شود و شىء محتاج هرگز واجب الوجود نخواهد بود. (1)