آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

طبق آیه 22 سوره اسراء شرک به خدا باعث ضعف و ذلت می شود و مذمت و نکوهش را به دنبال می آورد. اثر دیگرش این است که خدا دست حمایتش را از روی مشرک برمی دارد و او را بدون یار و یاور تنها رها می کند.

پاسخ این سؤال در آیه 22 سوره «اسراء» آمده است، آنجا که مى فرماید: (با خداوند یگانه [الله] هیچ معبودى قرار مده)؛ «لا تَجْعَلْ مَعَ اللهِ إلهاً آخَرَ» .
آنگاه به بیان نتیجه مرگبار شرک پرداخته، مى گوید: و اگر شریکى براى او قائل شوى با مذمت و خذلان فرو خواهى نشست «فَتَقْعُدَ مَذْمُوماً مَخْذُولا».
از این عبارت به دست مى آید که شرک سه اثر بسیار بد در وجود انسان مى گذارد:
1ـ شرک مایه ضعف، ناتوانى، زبونى و ذلت است چرا که در ادبیات عرب کلمه قعود کنایه از ضعف است. گفته مى شود: «قَعَدَ بِهِ الضَّعف عن القتال»؛ (ناتوانى سبب شد که او از پیکار دشمن بنشیند)، در حالى که توحید عامل قیام و حرکت و سرافرازى است.
2ـ شرک، مایه مذمت و نکوهش است؛ چرا که یک خط روشن انحرافى است در برابر منطق عقل و کفرانى است آشکار در مقابل نعمت پروردگار، و آن کس که تن به چنین انحرافى دهد، در خور مذمت است.
3ـ شرک، سبب مى شود: خداوند مشرک را به معبودهاى ساختگى اش واگذارد و دست از حمایت او بردارد، و از آنجا که معبودهاى ساختگى نیز قادر بر حمایت کسى نیستند، و خدا هم حمایتش را از چنین کسانى برداشته، آنها «مخذول» یعنى بدون یار و یاور خواهند شد. (1)