آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در تفسیر «ضَرِیع» مفسران سخنان گوناگونى دارند. بعضى گفته اند: «نوعى خار است که در هنگام خشک شدن، آن را «ضَرِیع» مى گفتند، گیاهى است سمى که هیچ حیوانى به آن نزدیک نمى شود.»  هم چنین در در حدیثى از پیامبر(ص) نقل شده: «ضریع چیزى است در آتش دوزخ، شبیه خار، تلخ تر از صبر، متعفن تر از مردار و سوزنده تر از آتش، خداوند آن را ضریع نام نهاده است»؛ بعضى نیز گفته اند: «ضَرِیع» طعامى است ذلت آفرین که دوزخیان براى رهائى از آن، به درگاه خدا تضرع مى کنند. در نهایت این تفسیرها هیچ منافاتی با هم ندارد.

در این که «ضَرِیع» چیست؟ مفسران تفسیرهاى گوناگونى دارند:
بعضى گفته اند: نوعى خار است که به زمین مى چسبد، هنگامى که خشک نبود قریش آن را «شَبْرَق» مى نامیدند، و هنگامى که خشک مى شد، آن را «ضَرِیع» مى گفتند، گیاهى است سمى که هیچ حیوان و چهارپائى به آن نزدیک نمى شود.(1)
«خلیل» از علماى لغت مى گوید: «ضَرِیع»: گیاه سبز بدبوئى است که از دریا بیرون مى افتد.
«ابن عباس» گفته است: «درختى است از آتش که اگر در دنیا باشد، زمین و هر چه را بر آن است مى سوزاند»!
ولى در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: (ضریع چیزى است در آتش دوزخ، شبیه خار، تلخ تر از صبر، متعفن تر از مردار و سوزنده تر از آتش، خداوند آن را ضریع نام نهاده است)؛ «أَلضَّرِیْعُ شَىْءٌ یَکُونُ فِى النّارِ یَشْبَهُ الشَّوْکَ، أَشَدُّ مَرارَةً مِنَ الصَّبْرِ، وَ أَنْتَنُ مِنَ الْجِیْفَةِ، وَ أَحَرُّ مِنَ النّارِ، سَمّاهُ اللّهُ ضَرِیْعاً».(2)
بعضى نیز گفته اند: «ضَرِیع» طعامى است ذلت آفرین که دوزخیان براى رهائى از آن، به درگاه خدا تضرع مى کنند.(3)،(فراموش نکنیم ماده «ضرع» به معنى ضعف و ذلت و خضوع است)،(4) این تفسیرها با هم منافاتى ندارد و ممکن است در معنى این واژه جمع باشد.(5)