آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

 حضرت یونس فرزند «متّى» و لقبش «ذو النون» (صاحب ماهى) است، این لقب به خاطر آن است که سرگذشت او با داستان ماهى گره خورده است. ایشان از پیامبرانى است که ظاهراً بعد از «موسى»(ع) و «هارون»(ع) قدم به عرصه وجود گذاشت.
ایشان در منطقه اى از «عراق» به نام «نینوا» حضور داشتند.
 

«یونس» فرزند «متّى» لقب او «ذو النون» (صاحب ماهى) است، این لقب به خاطر آن است که سرگذشت او با داستان ماهى گره خورده است.
از پیامبران معروفى است که ظاهراً بعد از «موسى» و «هارون»(علیهما السلام) قدم به عرصه وجود گذاشت.
بعضى او را از اولاد «هود»(علیه السلام) و مأموریت او را هدایت باقیمانده قوم «ثمود» دانسته اند.
سرزمین ظهور او منطقه اى از «عراق» به نام «نینوا» بود.(1)
بعضى، ظهور او را در حدود 825 سال قبل از میلاد حضرت مسیح(علیه السلام) نوشته اند، و هم اکنون در نزدیکى «کوفه» در کنار «شط»، قبر معروفى است به نام «یونس».
در بعضى از کتب آمده، او پیغمبرى از «بنى اسرائیل» بود که بعد از «سلیمان» به سوى اهل «نینوا» مبعوث شد.
به هر حال، او از پیامبران بزرگى است که قرآن از او به عظمت یاد کرده است.(2)