محدوده عفو قاضی در «تعزیرات»

قاضی تا چه میزان برای عفو و گذشت مجرم در «تعزیرات» دستش باز است و اختیار دارد؟ وکلمات فقها در این باره چیست؟

در اين مورد سه نظريّه وجود دارد: 1- حاكم شرع بطور مطلق حقّ عفو دارد؛ چه در جرائمى كه جنبه حقوق الله دارد يا حقوق النّاس، و چه اين كه با اقرار ثابت شود يا از طريق بيّنه يا علم قاضى باشد. 2- محدوده عفو حاكم شرع در مجازاتهاى تعزيرى، جرائمى است كه جنبه حقوق الله دارد. مانند مقدّمات زنا (مثل خوابيدن زن و مرد اجنبى در بستر واحد، و تقبيل و مانند آن). 3- حاكم شرع در صورتى حقّ عفو دارد كه جرم با اقرار متّهم ثابت گردد.

«اقرار» موجب اثبات جرم و وجوب «تعزیر»

در اثبات جرم و وجوب تعزیر یک بار اقرار مجرم مکفی است یا نیاز به دو اقرار می باشد؟

در اين مسئله بين فقها اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی می گویند: يك بار اقرار كافى نيست. شهيد ثانى، صاحب جواهر و ابن ادريس در سرائر معتقد به این دیدگاه هستند. برخی هم معتقدند يك بار اقرار كافى است. این مطلب از كلام صاحب رياض و آية الله خوئى به دست می آید. ولى مشهور آن است كه اقرار بايد دو بار باشد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال على بن الحسين السجّاد عليه السّلام :

اَيُّما مُؤ مِنٍ دَمِعَتْ عَيْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ وَ مَنْ مَعَه حَتّى يَسيلَ عَلى خَدَّيْهِ بَوَّاءَهُ اللّهُ فىِ الْجَنَّةِ غُرَفاً.

هر مؤ منى که چشمانش براى کشته شدن حسين بن على عليه السّلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.

ينابيع الموده ، ص 429