عقاید وهابیّون عبارتند از: 1-  اعتقاد به جسمانیت خداوند. 2-  دشمنى با اهل بیت پیامبر(ص). 3- نسبت دادن شرک و کفر و بدعت به مخالفین خود. 4- مخالفت با تقریب بین مذاهب و ادیان. 5- مخالفت با زیارت قبور. 6- مخالفت با تأویل.7- استدلال به حدیث و تنفّر از استدلال به قرآن .8- تصحیح و تضعیف حدیث مطابق اقتضاى مذهب خود .9- مخالفت با عقل.

شيعه معتقد است، خداوند از هرگونه تشبيه و تجسيم منزه است، امام صادق(ع) مي فرمايد: «خدا نه جسم است و نه صورت، بلکه او جسم کننده اجسام و صورت دهنده صور است». امام جواد و هادى (ع) فرمودند: «هر کس قائل به جسميّت خداوند شود به او زکات ندهيد و به او اقتدا نکنيد». شيخ صدوق، شيخ طوسي، ابوالفتح کراجکى و... تجسيم را انکار و رد نموده اند و علامه حلّى، ابن فهد حلّى، محقق کرکى و علامه مجلسى، قائل به نجاست و کفر مجسمه مى باشند.

یکی از مسائل مورد اختلاف متکلمان، مسأله«تجسیم و جسمانیت» خداوند است. ابن تیمیه مى گوید: اشکالی ندارد که معتقد به جسم بودن خداوند باشیم. ابوزهره در کتاب تاریخ المذاهب الاسلامیه مى نویسد: سلفیّه هر صفتى را که در قرآن و روایات براى خداوند ذکر شده، از قبیل محبت، غضب، سخط و ... را حمل بر حقیقت کرده و برای خداوند ثابت مى کنند. امّا در میان شیعه امامیه اتفاق نظر بر نفى جسمیّت خداوند وجود دارد.