هنگامی که مسلمانان قصد توقيف کاروان تجاري قريش را داشتند، انتشار خبر حرکت لشگر قريش براي نجات کاروان، سبب شد گروهی از مسلمانان ضعیف الایمان از پيامبر(ص) بخواهند که به مدینه باز گردد؛ ابوبکر و عمر به پیامبر(ص) عرض کردند: ما آمادگی جنگ را نداريم، بهتر است به مدينه باز گرديم. حضرت دستور داد بنشينند. سپس مقداد عرض كرد: اى رسول خدا، به همان راهى كه خدا دستور داده برو ما با توايم. البته «ابن هشام» و «طبرى» در نقل این ماجرا، سخنان دو خليفه را به صورت سر بسته بيان کرده اند، گويا نقل آن سخنان، با تعصبات نويسندگان سازگار نبوده است.

توسل به صالحان از دینا رفته توسل به شئ معدوم نیست؛ زیرا طبق آیات قرآن با مردن عوالمى براى انسان کشف مى شود که در زمان حیاتش کشف نشده بود و یا شهدا زنده شمرده شده نه معدوم. همچنین پیامبر(ص) مردگان سپاه مشرکین در غزوه بدر را با این بیان که شنوا هستند مورد خطاب قرار داد. حال که ثابت شد انسان مرده مانند زندگان مى شنود پس توسل هیچ مانعى ندارد چرا که صحابه پیامبر به شهادت منابع تاریخی و حدیثی فریقین از آن جلوگیرى نمى کردند و اگر توسل به غیر خدا شرک باشد بى تردید آنان از این کار منع مى کردند.