وقتی حَجّاج حاکم عراق شد، به جستجوى کمیل برآمد؛ امّا کمیل از دست او گریخت. حَجّاج هم سهمیه قومش را از بیت المال قطع کرد. کمیل چون چنین دید خود را تسلیم کرد.حجاج به او گفت: تو در میان کسانى بودى که عثمان را کشتند، پس دستور کشتنش را داد.
قال على بن الحسين السجّاد عليه السّلام :
اَيُّما مُؤ مِنٍ دَمِعَتْ عَيْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ وَ مَنْ مَعَه حَتّى يَسيلَ عَلى خَدَّيْهِ بَوَّاءَهُ اللّهُ فىِ الْجَنَّةِ غُرَفاً.
هر مؤ منى که چشمانش براى کشته شدن حسين بن على عليه السّلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.
ينابيع الموده ، ص 429