«حواریون» جمع «حَوارىّ» از ماده «حَوَر» به معنى شستن و سفید کردن است و گاهى به هر چیز سفید نیز اطلاق مى شود؛ لذا غذاهاى سفید را عرب «حوارى» مى گوید. «حوریان» بهشتى را نیز به خاطر پوست سفید یا سفیدى چشمانشان به این نام می خوانند. درباره علت نامگذارى شاگردان مسیح(ع) به این نام، در احادیث پیشوایان بزرگ دینى آمده که: آنها علاوه بر این که قلبى پاک و روحى با صفا داشتند، در پاکیزه ساختن و روشن نمودن افکار دیگران و شستشوى قلب مردم از آلودگى و گناه کوشش فراوان داشتند.

عید در لغت از ماده عود به معنى بازگشت است. در اسلام به مناسبت این که در پرتو اطاعت و عبادت یک ماهه رمضان، و یا انجام فریضه بزرگ حج، صفا و پاکى فطرى نخستین به روح و جان انسان باز مى گردد، به آن روز عید گفته شده است. هم چنین به روز نزول مائده بر حوّاریون عیسى(ع)، عید گفته می شود زیرا روز بازگشت به پاکى و ایمان به خدا است. از سویی امام على(ع) در روایتی می فرمایند: «هر روز که در آن معصیت خدا نشود، عید است»، از این رو، عید، روز ترک گناه، و روز پاکى و بازگشت به فطرت نخستین است.