حضرت یحیی(ع) فرزند زکریا(ع) می باشد که معاصر حضرت عیسی(ع) و از پیامبران بنی اسرائیل است و در کودکی به نبوت رسیده است. وی پسر خاله عیسی(ع) بود و تا پایان عمر مثل او ازدواج نکرد و چون کتاب آسمانی نداشت عامل به کتاب تورات حضرت موسی(ع) بود و او بود که حضرت مسیح(ع) را غسل تعمید داده است.

نام «یحیى(ع)» مجموعاً پنج بار در قرآن آمده است؛ او یکى از پیامبران بزرگ الهى است و از جمله امتیازاتش این بود که در کودکى به مقام نبوت رسید. از دیگر ویژگى هائى که این پیامبر داشته و قرآن به آن اشاره کرده، توصیف او به «حصور» است. «حصور» طبق بعضى از روایات، به معنى خوددارى کننده از ازدواج است؛ چرا که وی بر اثر شرائط خاص زندگى، مجبور به سفرهاى متعدد براى تبلیغ آئین الهى بوده، و ناچار به مجرد زیستن گردیده است. از منابع اسلامى و منابع مسیحى استفاده مى شود: «یحیى(ع)» پسر خاله «حضرت عیسى(ع)» بوده است.