کلمه «وسط» در لغت، هم به معنى«حد متوسط در میان دو چیز» آمده و هم به معنى «جالب، زیبا، عالى و شریف»، و این هر دو ظاهراً به یک حقیقت باز مى گردد؛ زیرا معمولاً شرافت و زیبائى در آن است که چیزى از افراط و تفریط دور باشد و در حد اعتدال قرار گیرد. منظور از عبارت«أُمَّةً وَسَطاً» در قرآن، میانه رو بودن امّت مسلمان در امور مختلف است. امتى که از هر نظر در حد اعتدال باشد، نه کندرو و نه تندرو، نه در حد افراط و نه تفریط، تا بتواند الگو و نمونه باشد.

در اسلام استفاده از زیبائى هاى طبیعت، لباسهاى زیبا و متناسب، عطرها و امثال آنها نه تنها مجاز، بلکه به آن توصیه و سفارش نیز شده است، امام حسن مجتبى(ع) فرمود: «خداوند زیبا است و زیبائى را دوست دارد، به همین جهت، من لباس زیبا را براى راز و نیاز و طبق فرمان پروردگارم مى پوشم».