برخی می گویند: ازدواج در اسلام به معنی زن گرفتن برای مرد، او را به عنوان مشتری، و زن را نوعی کالا وانمود کرده، که این تعبیرات بر روابط زن و مرد اثر گذاشته و به مرد ژست آقایی و مالکیت و به زن حالت مملوکی و بندگی می بخشد. در پاسخ می توان گفت: از قدیم مردان به عنوان خواستگار نزد زنان رفته و از آنان تقاضای همسری می کردند، و این از بزرگ ترین عوامل حفظ حیثیت و احترام زن است؛ زیرا خداوند، مرد را مظهر طلب و عشق آفریده و زن را مظهر مطلوب بودن و معشوق بودن.

چنين عبادتى ـ مخصوصاً اگر دائم و مستمر باشد ـ رمز تربيت و تكامل انسان است. عبادت كننده حقيقى تلاش مى كند خود را به معبودش، و به معشوق حقيقى اش شبيه و مانند سازد؛ و از اين طريق پرتوى از صفات جمال و جلال او را در خود منعكس كند. تأثير اين امور در تكامل و تربيت انسان جاى انكار نيست.