بنی امیه در دوران کوتاه تاریخ خود ظلم ها و جنایات وحشتناکی را در حق بنی هاشم انجام دادند و سرانجام در زمان «سفّاح» نخستين خليفه عبّاسي انتقام سختی از آنان گرفته شد. سران بنی امیه از سفّاح، امان خواستند و او نیز پاسخ محبت آمیزی به آنان داد؛ اما از فکر انتقام بنی امیه غافل نبود، تا آن که اشعار «سُدیف» در بیان مظلومیت بنی هاشم و ظلم های بنی امیه، آتش انتقام را در سفّاح شعله ور ساخت و بالاخره همه سران بنی امیه را در يك مجلس به هلاکت رساند.

عبدالله سفّاح نخستين خليفه عباسى، در این فكر بود كه چگونه از سران بنى اميّه انتقام بگيرد. در همين ايّام، سران بنى اميّه كه پراكنده شده بودند، به او نامه نوشتند و از او امان خواستند. سفّاح از فرصت استفاده كرد و پاسخ محبّت آميزى به آنها داد و آنان را به حضور طلبید. آن ها دعوت سفّاح را پاسخ گفتند و سفاح به بهترین وجه از آنان استقبال کرد. بالاخره سفاح با ترتیب دادن مجلسی چهارصد نفر از غلامان نيرومند خود را مسلّح ساخت و دستور داد با شمشير به جان سران بنى اميّه افتاده و همه را به قتل برسانند.