به اعتقاد تورات، يعقوب(ع) پيامبري را از برادرش «عيسو» مي ربايد!! این کتاب در نسبت نارواى ديگری مي گويد: يعقوب پيامبر(ع) تمام شب را با خدا كشتى گرفت و او را رها نكرد تا آن كه خدا بر كف ران او زد و به او بركت داد تا سرانجام رهايش كرد!!
اما قرآن، اسحاق و يعقوب را با زيباترين عبارات توصيف مى كند: «بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه نيرومند و ديده‌ور بودند به ياد آور. ما آنان را با موهبت ويژه خالص گردانيديم، و آنان در پيشگاه ما جداً از برگزيدگان نيكانند».

تورات در مورد حضرت يعقوب مى گويد: اسحاق دو پسر داشت؛ پسر بزرگ «عيسو» و پسر كوچك «يعقوب». در اواخر عمر كه نابينا شده بود تصميم گرفت پسر بزرگ را جانشين خود كند و به او مقام نبوت را بسپارد ولى يعقوب با دروغ و تردستى و حيله خود را به جاى برادر بزرگ تر جا زد و پدر پير هم با اين كه صداى او را شناخت تنها به لمس دست او قناعت نمود و او را جانشين خود نمود. عجيب تر اين که خداوند نيز عمل اسحاق را تأييد نمود و مقام نبوت را به مردى حيله گر و دروغگو داد!!

قرآن همواره از حضرت ابراهیم، فرزندش اسحاق و فرزندزاده اش یعقوب به نیکی یاد کرده و آنها را انسانهایی متقی، با اخلاص و با ایمان می داند. اما در تورات کنونی می بینیم که یعقوب انسانی فریبکار است که از نابینایی پدرش اسحاق سوء استفاده می کند و در غیاب برادر بزرگترش، با تقلب و دروغ مقام نبوت و جانشینی پدر را از برادرش می دزدد! و عجیب این که بعد از بازگشت «عیسو» و فاش شدن تقلب یعقوب، کار از کار گذشته و خداوند نیز به این وضعیت مهر تایید می زند و مانع پیشوا شدن انسانی دروغگو برای جامعه نمی گردد.